Artikel uit landelijk ochtendblad - jan 1956 (Bram Boerman)
De 37 jarige kapitein Johan de groot zwerft al wat jaren in Europa rond, overal waar havenwerken worden uitgevoerd is hij met zijn boot aanwezig. Met zijn bejaarde vader is hij eigenaar van de sleepboot en de laatste jaren heeft hij zijn gezin aan boord, zijn 35-jarige vrouw, hun 14 jarige zoon, die de functie van matroos vervult en hun 13 jarige dochter, machinist aan boord is de 59-jarige jan Gravendeel uit Papendrecht.
Eind april 1955 gingen zij naar leith in Engeland om sleepwerk te verrichten voor een aannemingsmaatschappij die daar havenwerken uitvoerde, dat werk was even voor kerstmis afgelopen en de familie de groot besloot naar huis te gaan, kapitein de groot, die geen zeediploma bezit, moest voor de oversteek over de Noordzee een gediplomeerd stuurman aannemen, hij vond deze in de Engelse captain-pilot joseph edward noble uit ramsgate, wiens werk het is schepen uit te brengen, en daarna als passagier terug te keren, daags voor kerstmis vertrokken zij uit leith.
Op eerste kerstdag werd het weer zo stormachtig, dat zij moesten besluiten een vluchthaven op te zoeken en te schuilen, het werd Newcastle, vier dagen zijn ze daar gebleven, op donderdag 29 december waagden zij zich weer op zee, alles ging goed tot zij vrijdagavond om 6 uur een schuilplaats voor de weer opgestoken storm moesten zoeken in de haven van great yarmouth, zij bleven daar de nacht over, hoewel het weer niet veel verbeterde, waagden zij het er op in de vroege morgen van oudejaarsdag weer zee te kiezen, voor het laatste traject naar de waterweg, de overtocht was roerig maar om half zeven kwam de waterweg in zicht.
Een half uur later liep de Johan op de noorderpier, ongeveer halverwege de dam, op de plaats waar drie jaar geleden de faustus door de noorderpier brak, daar bleef het scheepje aan de zeezijde op de stenen zitten, stoten deed het niet, want het was vallend water. Bijna was het een dramatische oudejaarsavond geworden voor de vijf Nederlanders onder wie twee vrouwen, een Engelse captain-pilot en een scheepshond, toen in het zicht van de haven hun scheepje strandde op de noorderpier van hoek van Holland, in een felle bui misten zij het zicht op de twee lichtboeien buitengaats, zij liepen de mond van de waterweg mis en denkend hun fout te herstellen, stuurden zij het kleine schip, de slechts 23 ton metende sleepboot Johan, boven op de dam, direct begonnen zware zeeën over het scheepje te lopen, ze zonden vuurpijlen de lucht in, die opgemerkt werden door de bezetting van de hoekse seinpost, sleepdienst en reddingswezen werden geallarmeerd, en om 10 over zeven in de donkere avond voer de reddingsboot president jan lely uit, het werd een redding zoals er weinig voorkomen, namelijk met de reddingsbroek, om kwart voor negen klonk het zegevierend door de radio : we hebben de zesde nu ook aan boord en komen binnen.
In heel wat hoekse gezinnen is het eerste deel van de oudejaarsavond niet naar de radio programma's geluisterd, iedereen had toen de stranding bekend werd , de noodgolf bijstaan en zo kon men de loop van de redding volgen, er ontwikkelde zich een regelmatige radio-telefonische correspondentie tussen de reddingsboot en de seinpost, met korte tussenpozen meldde de radio, dat men weer een schipbreukeling aan boord had gekregen, om precies kwart voor negen kwam de stem uit de luidspreker : we hebben de zesde aan boord en komen binnen...
Om negen uur draaide de reddingsboot met de geredden van de johan, de berghaven in en meerde aan de nieuwe steiger, men hielp eerst de vrouwen, de echtgenote van de gezagvoerder weigerde de deken die men haar om wilde slaan, ik ben helemaal niet nat zei ze. In hotel Amerika, toevlucht sinds decennia voor zo menig schipbreukeling, konden zij een warm bad nemen en droge kleren aantrekken, kapitein de groot had kans gezien voor hij het schip verliet enige koffers met kleding te vullen, die waren met hem aan boord van de reddingsboot gehaald, zo kon het gebeuren dat tegen 11 uur allen op zijn zondags gekleed, rustig alsof ze enkele uren geleden niet de dood voor ogen hadden gehad, rond een tafeltje in de grote zaal van Amerika zaten, in afwachting van de jaarwisseling, op de met kerstgroen versierde tafel brandde een grote kaars, en de kleine scheepshond het malthezer leeuwtje blanka, zat op de schoot van mevrouw de groot, toch oudejaar in nederland.
== de johan is in de vroege morgen van nieuwjaarsdag bij gunstg tij geborgen door het bergingsvaartuig zeeleeuw en de sleepboot waterweg die de johan van de noorderpier af sleepten, de johan is slechts licht beschadigd ==
Comments