Ingezonden door: Hetty Schellenbach-Alderliesten.
In het begin van de vijftiger jaren was het heel leuk om als jongste van een groot gezin gezellig met je moeder thuis te zijn. Eerst moest alles opgeruimd worden als de rest van de familie naar school en werk was, iedere dag moest er wel even gestoft worden en ik mocht dan de stofdoek buiten uitslaan. Om 10 uur in de morgen kwamen de arbeidsvitamine op de radio, wij hadden een distributie radio de luidspreker stond op een kastje en de knop ergens hoog aan de muur, ik klom dan op een stoel om de radio aan te zetten, er was alleen Hilversum 1 of Hilversum 2, de muziek was altijd heel opgewekt en vrolijk, dus goed om je werk bij te doen , later kwam er een Philips radio en de knop aan de muur was niet meer nodig.
Natuurlijk werd er om 10 uur ook een bakje koffie gedronken met een koekje erbij, en voor mij een bakje poeder ( warme melk en cacaopoeder ). Je zat nog maar net of daar werd aan de bel getrokken, bakker de korver stond voor de deur om het brood te bezorgen, het was meestal commer de korver zelf, maar soms ook wel eens zijn zuster marie, of zijn dochter riet, later ook wel zijn zoon bram. De koffiepauze over en er werd weer druk gewerkt, of de kousenmand kwam te voorschijn om de gaten in de kousen te stoppen. Alweer werd er aan de bel getrokken deze keer was je er niet zeker van of het melkboer v.d. Kevie was of groenteboer jan hubers, ik mocht dan eerst gaan kijken wie het was, als het de melkboer was met zijn zware bakfiets vol met kannen en flessen melk en ook yoghurt vla en andere soorten pap, kwam moeder naar voren met de melkkoker of als zij veel nodig had met een grote pan, het was voordeliger om melk los te kopen, dan de flessen melk. De melk bleef in de gang staan tot zij het nodig had, want dat was de koudste plek in ons huis.
De volgende die aan de voordeur belde was dan jan hubers de groenteboer, in het begin kwam hij met paard en wagen, als het paard per ongeluk zijn behoefte gedaan had ging mijn opa dirk dat opscheppen om de tuin mee te bemesten, later kwam jan hubers met wat ze noemde een ijzeren hond, een soort motorfiets met een bak erachter. Jr zal denken al de leveranciers zijn nu geweest maar nee hoor, om 4 uur in de middag, of soms wel later kwam bakker wim van asperen jr. Ook nog eens brood bezorgen, wij hadden 2 bakkers want ze hadden beiden ons gezin geholpen in de hongerwinter. Waarom bakker van asperen zo laat was weet ik niet, mijn moeder had haar eigen theorie daarover en ze noemde hem de nachtbakker.
Op dinsdagmiddag kwam kruidenier piet de koning het boodschappenboekje halen, waar mijn moeder de levensmiddelen in opgeschreven had die ze die week nodig had, piet kwam dan binnen om na te gaan wat zij bedoelde wat ze geschreven had en om te vragen of ze dit of dat niet vergeten was, daar werd een lekker kopje thee bij gedronken. Donderdagmiddag werden de boodschappen dan thuis afgeleverd , op die dag was er dan geen huishoudgeld meer natuurlijk, dus ging iemand uit ons gezin op zaterdagmiddag even naar de visschersbuurt om bij piet de koning de rekening te betalen. De melkboer en groenteboer kwamen zelf de rekening brengen en geld halen.
Als er soms niemand thuis was als de bakker kwam zette mijn moeder een briefje in het raampje van de voordeur met erop geschreven wat ze nodig had. De bakker schoof dan het voorraam open en legde het brood in het raamkozijn. In de goede oude tijd, toen alles nog thuis bezorgd werd en je de deuren en ramen niet op slot hoefde te doen kon dit allemaal.
Geschreven door hetty alderliesten opgegroeid op “het zand” en nu al ruim 40 jaar woonachtig in Australie (en dan nog zo goed de nederlandse taal schrijven!)
Comments