Watersnood 1953

Bron: Hetty Schellenbach

70 Jaar geleden heb ik de Watersnood mee gemaakt. Ik was maar 4 jaar oud maar kan het nog goed herinneren. Kinderen maken het op een andere manier mee dan volwassenen. Mijn moeder was niet bang uitgevallen, (ze liet het in ieder geval niet merken als ze wel bang was) dus was ik ook niet bang.

Ik werd om ongeveer 6 uur in de morgen wakker gemaakt. Het bericht was gekomen dat de dijk door gebroken was. Het huis was in de tussentijd al vol water gelopen, maar ze hadden mij lekker laten slapen. De kachel in de huiskamer stond bijna onder water. Mijn familie zaten allemaal op een slaapkamer boven. Mijn oudste zus woonde met haar man en dochtertje van 1 jaar naast ons bij mijn opa in. Hun waren ook bij ons gekomen. Ik vond het best gezellig zo met zijn alle.

Maar ja, hoe lang we daar moesten blijven met al die mensen wisten we natuurlijk niet. Ook moet je wel eens de WC gebruiken natuurlijk. Op een gegeven moment moest mijn moeder voor een grote boodschap. Ja hoe gaat je dat oplossen? Ze is halverwegen de trap gaan zitten en heeft het in haar pantoffel gedaan. Daarna heeft ze het uit het slaapkamerraam gegooid. Iedereen lag slap van het lachen.

Het werd natuurlijk na enige tijd ook koud daar boven zonder verwarming. Het was op 2 februari de verjaardag van mijn vader. Moeder had al wat ingeslagen voor de verjaardags visite. Zo ook een half flesje jenever, maar ja dat stond in de kelder. Niet getreurd, mijn zwager was niet bang uitgevallen en kon goed zwemmen. Hij is het flesje jenever gaan halen. Toen werd het helemaal gezellig natuurlijk.

Later in de middag had de baby toch wel een flesje nodig er was wel melk maar het was veel te koud natuurlijk. Er werd besloten dat mijn zwager bij de over buren ging vragen ze het flesje warm konden maken. Deze huizen waren niet onder gelopen want ze stonden binnen dijks en nog al hoog. Toen hun hoorde dat wij allemaal op 1 slaapkamer zaten hebben ze gezegd dat we met zijn alle daar heen moesten komen.

Nou dat was een opluchting want daar brandde de kachel en er was een lekkere pan soep. We moesten wel door het water om er te komen. Ik ben op de rug van mijn zwager naar het droge gebracht. Dit was nog even spannend, we hadden een luik in de vloer bij de voordeur, het was gaan drijven. Er moest heel goed uitgekeken worden dat je er niet in stapte. Dit is zo als ik de watersnood herinnert.